BULI SIBER: ANALISIS UNDANG-UNDANG DI MALAYSIA

Abstract

Perkembangan teknologi telah menjadikan komputer dan jaringan sosial sebahagian daripada kehidupan masyarakat. Walaupun perkembangan teknologi ini banyak memberikan kesan positif kepada pembangunan negara, teknologi juga telah menjadi suatu medium perlakuan buli alaf baru iaitu buli siber. Buli siber ini boleh didefinisikan sebagai penggunaan komunikasi berasaskan teknologi dengan niat untuk mengganggu orang lain daripada segi psikologi secara berulang-ulang yang boleh menjatuhkan imej dan peribadi mangsa buli. Perlakuan ini termasuklah kata-kata kejian, penyiaran maklumat peribadi tanpa kebenaran dan banyak lagi dan ia memberikan kesan negatif kepada mangsa. Ia bukan sahaja boleh menyebabkan mangsa kehilangan jati diri tetapi boleh membawa kepada kejadian bunuh diri. Walaupun, berlaku peningkatan kes buli siber seperti yang dilaporkan oleh UNICEF dan IPSOS yang mana kes buli siber ini memberikan implikasi negatif yang besar, sehingga hari ini, tiada undang-undang khusus yang mengawal selia perlakuan buli siber di Malaysia. Oleh itu artikel ini ditulis dengan tujuan untuk menganalisis undang-undang sedia ada yang berkaitan dengan buli siber di Malaysia. Kajian ini mengguna pakai pendekatan undang-undang doktrinal dalam bentuk kajian perpustakaan. Data diperoleh daripada analisis yang dibuat ke atas beberapa peruntukan undang-undang yang terdapat di Malaysia dan jurnal-jurnal yang berkaitan. Artikel ini merumuskan bahawa terdapat undang-undang sedia ada yang berkaitan dengan perlakuan buli siber tetapi ia terkandung dalam pelbagai undang-undang. Dalam mengawal selia perlakuan buli siber yang semakin berleluasa ini, wujud satu keperluan yang mendesak untuk menggubal peruntukan khusus yang berkaitan dengan buli siber.